मित्र हो, नमस्कार.


"यज्ञकुण्ड अनुभूतीचे, धगधगून फुलले होते
चेहरे नव्या सृजनांचे, ज्वाळांत उजळले होते
मी, हवि शब्द-शब्दाचा अर्पितांच, कांतरवेळीं
दशदिशांत उन्मेषांचे, स्फुल्लिंग उधळले होते " !!

----- रविशंकर.
९ डिसेंबर २००८.

Monday, December 15, 2008

माझी कविता ॥




वृत्त: ओंवी

चंवळीच्या शेंगेपरी | माझी कविता असावी
पाहतांक्षणीं रेखीव  | छबी, मनांत ठंसावी || ॥१॥

शब्द-शब्द वास्तवाच्या | प्रचीतीनं ओथंबावा
ध्रुवपद येतां कानीं | गुणग्राहक थांबावा  ||   ॥२॥

ओंळ-ओंळ तालावर | वृत्तछंदाच्या, नाचावी
मर्मवेंड्या वाचकानं | अधाश्यापरी वाचावी  || ॥३॥

नखशिखांत कन्यका | अलंकारांनीं सजावी
लुब्ध प्रतिभावन्तांनी | तिची धाटणी पुजावी  || ॥४॥

माझ्या कवितेचा प्राण | तालांसुरांत नहावा
शब्द विसरले तरी | अर्थ चिरंजीव व्हावा  || ॥५॥

माझ्या कवितेंत पीळ | मनाचा, उलगडावा
गुणगुणत तीवर | जीव रसिक जडावा !!  ॥६॥

*******************
  ----- श्रीमति सुधाशंकर
             २३ मार्च २००२.

No comments:

Post a Comment