॥ शोध ॥

(गझल)

चोविशीच्या त्या वयाला, सूर होते, गीत होते
डोंलवील अश्रवानांही, असे संगीत होते

तोरणें चोंहीकडे होतीं, विधीने टांगलेली
पायवाटांना सडॆ, साही ऋतूं घालीत होते !!

वाहत्या गर्दीत होतो लगबगीने चाललो मी
योग, होण्याचे दिलाचा खातमा, अघटीत होते !

लागला धक्का जसा, संतापुनी मागे वळालो
दोन डोंळे, काळजाला, बांवरे, वेंधीत होते !!

सांडला खाली, तिच्या हातांतला सारा पसारा
कान बापाचे तिच्या, सोदे-टगे फुंकींत होते

सांवराया, सुन्दरेची मी जशी धरली बखोटी
'यांस खाऊं की गिळूं' ऐसे बघे निरखीत होते !!

मी उभा पुतळ्यापरीं, ती ही जणूं गोंठून गेली
श्वास होते थांबले, डोंके जरा धुन्दीत होते !

घांव झाला तों जिव्हारीं, नी बघे सारे उमजले
जात पुरुषांची कशी, एका क्षणीं त्या, चीत होते !!

"जाऊं द्या, यांची न कांही चूक" जेव्हां ती म्हणाली
पांगतांना, चोंबडे बोटें कशी चांवीत होते !

पाळण्यां उपचार, 'थॅंक्यू', शब्द ओंठांतून आले
भाष्य नेहेचे परी, निःशंक वादातीत होते !!

योग्य 'त्या' देवाणघेंवाणीस नव्हता, तो चव्हाटा
जाहले संवाद जे दोघांत, शब्दातीत होते !

पाठमोरी होंत, ओंशाळून जेव्हां ती पळाली
शोध माझा संपला, पक्के मला माहीत होते !!

ऐकले होते, कुठे पिकल्या कचांचें सूद्न्य बोंल
'हार जें स्वीकारतीं द्वंद्वांत, त्यांची जीत होते' !

राखली ना त्यापुढे, महिनाअखेरीं मी, अधेली
मोगर्‍याचे भाव जेव्हां, यार हो ! तेंजीत होते !!

गांगरून जाहली तिरपीट कैशी सुन्दरेची
आंठवीतां, रोमरोम आजही पुलकीत होते

काय सांगूं यार ! झाली त्या क्षणीं माझी अवस्था
शब्द होतीं पांगळें, बुद्धी जरा कुण्ठीत होते !!!

*************
----- रविशंकर.
२० नोव्हेंबर १९९८