|| रिम झिम ||
बालपणीं नियमीत येतसे
दहा जूनला च, पावसाळा
भंर घालाया त्रासामध्ये
सुरूं होतसे माझी शाळा || १ ||
रप रप रप रप धारा पडतीं
अहोरात्र, मी गारठलेला
भंल्या पहांटे दुलई सोडुन
नकोच वाटे उठावयाला || २ ||
हांका मारुन मज, कंटाळुन
आई ओंढी पांघरुणाला
म्हणे,“ ओंडक्या, आंवर झंटपट
रे, शाळेला उशीर झाला ” || ३ ||
तांब्याच्या बंबातिल आधण
मजा और ये आंघोळीला
गरम चहाच्या कपात बुडवुन
फुगलेला बटर च नाष्ट्याला || ४ ||
नवी-जुनी पुस्तके-वह्या, अन्
टांक-दौतिचा थाट निराळा
घोंट्यापर्यंत लोंबे दप्तर
गणवेशाचा झोंक आगळा || ५ ||
रेनकोट पांघरून वरूनी
आज्जी चिमटा घेई गालां
सांगे आईसही दटावित
‘ रस्त्याने ने जपून बाळां ‘ || ६ ||
घोंकुन घोंकुन, पाढे-कविता
पांठ करायाचा कंटाळा
गणती चुकतां, छड्या मारुनी
मास्तर करिती हात मोकळा || ७ ||
बोंट धंरुन आईचें, तुडवित
वाटेंवरच्या, बरबट चिखलां
रोज रोज मी लावी टुमणे
,“ आई, मजला नकोच शाळा “ || ८ ||
वाटेवरच्या डबक्यामध्ये
उड्या मारितां, हो घोटाळा
चहा उडे अंगावर सा-या
दप्तर भिजुनी, लोळागोळा || ९ ||
आई, उचलुन घेत कडेवर
म्हणे त्रासुनी,“ अंवखळ मेला "
फिरतां परतुन घराकडे, ती
सांगे,“ चुकवायची न शाळा ||१० ||
दंगामस्ती करी अशी जो
सरस्वती रागावे त्याला
शाळेत न जातांच, कसा रे
होशील शहाणा तूं बाळा ? || ११ ||
शाळेतच शिकविती गुरूजी
वाचन-लेखन करावयाला
शिकून हो रे पुष्कळ मोठ्ठा
हंवें काय यापरतें मजला ? ” || १२ ||
आज पाहतांना खिडकीतुन
बाहेरिल कुंद पावसाळा
बोंट घंरायाला आई चें
उचले नकळत हात बावळा !! || १३ ||
‘ झालो ना गें अतां शहाणा ? ’
सत्तरीत, हें विचारायला
लावी ' रिम झिम ' शल्य जिव्हारीं
कुठून आणूं मी आई ला ? || १४ ||
-- रविशंकर.
४ ऑगस्ट २०२४.
No comments:
Post a Comment